Πρέπει πάντα να αναστοχαζόμαστε το χωρίο της Αποκάλυψης (6:9-11), όπου διαβάζουμε:
«Και όταν (το αρνίο) άνοιξε την πέμπτη σφραγίδα, είδα
κάτω από το θυσιαστήριο τις ψυχές εκείνων που είχαν σφαγιαστεί
εξαιτίας του λόγου του Θεού και της
μαρτυρίας που είχαν δώσει.
Και έκραξαν με φωνή μεγάλη λέγοντας. “Ως
πότε, Κύριε άγιε και αληθινέ, δε θα κρίνεις και
δε θα εκδικηθείς το αίμα μας από αυτούς που
κατοικούν πάνω στη γη;”
Και δόθηκε σε καθέναν από αυτούς στολή
λευκή, και τους ειπώθηκε να αναπαυθούν για λίγο ακόμα
καιρό, μέχρι να συμπληρωθούν και οι σύνδουλοί τους και οι αδελφοί τους
που πρόκειται να θανατωθούν όπως και οι ίδιοι.»
Η ιστορία δεν θα τελειώσει και η τελική κρίση δεν θα εκφωνηθεί μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των δικαίων που θανατώθηκαν. Αυτό δεν συμβαίνει γύρω μας; Και πόσοι ακόμη από τους δίκαιους θα πρέπει να θανατωθούν, καθώς τους βλέπουμε να πεθαίνουν καθημερινά; Σίγουρα η ιστορία είναι μια ιστορία πολέμων, θανάτων και δολοφονιών. Αλλά το νόημα του ανοίγματος της πέμπτης σφραγίδας δεν είναι ότι, στην εποχή που ζούμε, θα πρέπει να περιμένουμε άπραγοι μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των θανατωμένων. Παρόλο που οι εφημερίδες τούς καταμετρούν καθημερινά, εμείς αγνοούμε τον αριθμό τους, όπως επίσης αγνοούμε πότε θα έρθει η ημέρα της κρίσεως, κι αν θα έρθει ποτέ. Ζούμε σε μια μεταβατική εποχή και, όπως εκείνοι που σφαγιάστηκαν, πρέπει να δίνουμε τη μαρτυρία μας γι’ αυτό που βλέπουμε και γι’ αυτό που πιστεύουμε. Αυτό είναι και το μοναδικό καθήκον μας μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των θανατωμένων.
Giorgio Agamben, Il numero degli uccisi
7 Ιανουαρίου 2023
Quodlibet
No comments:
Post a Comment