Στοχαστικός διάπλους στο φως του Αιγαίου από τον Στράτο Καλαφάτη
Προσωπική γραφή και στοχασμός πάνω στο χρώμα είναι τα δυο μοτίβα που διατρέχουν τη φωτογραφική διαδρομή του Στράτου Καλαφάτη. Με αφετηρία την αρχετυπική ασπρόμαυρη τοπιογραφία μιας αυτοσχέδιας, χωρίς φακό (pinhole) κάμερας, μετάβαση στην εκτυφλωτική χρωματική έκρηξη που εικονογραφεί μια μύχια αυτοβιογράφηση, κι από κεί επιστροφή στη μονοχρωματική λιτότητα και τον αναστοχασμό. Κοινoί παρονομαστές αυτής της πορείας: το άψογα δομημένο κάδρο, η γεωμετρική σοφία της σύνθεσης, η λιτότητα της αφήγησης Με τη σειρά «Αρχιπέλαγος» η αποθέωση του μπλε, σε όλες τις διαβαθμίσεις της παλέτας του προσθέτει μια νέα ψηφίδα στο φωτογραφικό του αλφαβητάρι.
Στην ατομική του έκθεση, στη γκαλερί Kalfayan (Χάρητος 11, Κολωνάκι), φιλοξενούνται έργα αυτής της σειράς. Τμήμα της είχε αρχικά παρουσιαστεί το 2006, στην 10η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, στο πλαίσιο της επίσημης ελληνικής συμμετοχής, με τον γενικό τίτλο «Το Αιγαίο: Μια διάσπαρτη Πόλη». Το ελληνικό αρχιπέλαγος, «ύλη της νοσταλγίας» κατά τον τεχνοκριτικό Νίκο Ξυδάκη. γίνεται η πρώτη ύλη της δημιουργικής ματιάς του Στράτου Καλαφάτη. Μακρινοί ορίζοντες και άδεια καταστρώματα, η γραμμή που αφήνει πίσω του το πλοίο, η απεραντοσύνη του γαλάζιου, το ονειρικό παιχνίδι του φωτός ανάμεσα στο χάραμα και το λυκόφως, το ταξίδι ως διάπλους ενδοσκόπησης και αυτοεξερεύνησης.
«Στο “Αρχιπέλαγος”, αρχές καλοκαιριού του 2006, ο προορισμός ήταν η ίδια η αφετηρία και η η διαμονή το ίδιο το ταξίδι», μας λέει ο Στράτος Καλαφάτης. «Με αυτή τη σειρά ολοκληρώνεται μια αισθητική αναζήτηση που ξεκίνησε με τις “Αρχέτυπες εικόνες” (1994-1997) και συνεχίστηκε με το “Ημερολόγιο” (1998-2002) και αργότερα με τη συμμετοχή μου στο πρότζεκτ “‘European Eyes on Japan-Japan Today” (2005). Πάντα κοιτάζω είτε αυτό που έρχεται είτε αυτό που αφήνω. Αν υπάρχει ένα στοιχείο που κυκλικά επαναδιαπραγματεύομαι στη δουλειά μου, αυτό είναι το νερό, το υδάτινο στοιχείο».
Φωτογραφίες που, στον αντίποδα κάθε ρεαλιστικής σύμβασης, εγκαλούν την ατελή μας όραση. Περιγράφοντας τις εικόνες του Στράτου Καλαφάτη ο Κριστιάν Κοζόλ, καλλιτεχνικός διευθυντής της γκαλερί VU στο Παρίσι σημειώνει: «Περισσότερο ίσως από τη γοητευτική τους διάσταση, οι λεπτεπίλεπτες μινιατούρες που πάλλονται στο ρυθμό μιας αέναης εξέλιξης, μικρή μουσική φωτός που ενδύεται τα στολίδια μιας προφανούς ομορφιάς, μας καλούν ν’ αμφισβητήσουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Και παράλληλα να σκεφτούμε τις αντιφάσεις στις σχέσεις μας με το πραγματικό και μαζί τη βαθιά ουσία της φωτογραφίας. Δεν πρόκειται λοιπόν ούτε για φωτογραφίες με χρώμα, ούτε για φωτογραφίες σε χρώμα, αλλά μάλλον για χρώματα που έγιναν φωτογραφία», («Ημερολόγιο», Εκδόσεις ΑΓΡΑ, 2004).
Διάρκεια έκθεσης: 2 Ιουλίου – 26 Σεπτεμβρίου 2009.
Στην ατομική του έκθεση, στη γκαλερί Kalfayan (Χάρητος 11, Κολωνάκι), φιλοξενούνται έργα αυτής της σειράς. Τμήμα της είχε αρχικά παρουσιαστεί το 2006, στην 10η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, στο πλαίσιο της επίσημης ελληνικής συμμετοχής, με τον γενικό τίτλο «Το Αιγαίο: Μια διάσπαρτη Πόλη». Το ελληνικό αρχιπέλαγος, «ύλη της νοσταλγίας» κατά τον τεχνοκριτικό Νίκο Ξυδάκη. γίνεται η πρώτη ύλη της δημιουργικής ματιάς του Στράτου Καλαφάτη. Μακρινοί ορίζοντες και άδεια καταστρώματα, η γραμμή που αφήνει πίσω του το πλοίο, η απεραντοσύνη του γαλάζιου, το ονειρικό παιχνίδι του φωτός ανάμεσα στο χάραμα και το λυκόφως, το ταξίδι ως διάπλους ενδοσκόπησης και αυτοεξερεύνησης.
«Στο “Αρχιπέλαγος”, αρχές καλοκαιριού του 2006, ο προορισμός ήταν η ίδια η αφετηρία και η η διαμονή το ίδιο το ταξίδι», μας λέει ο Στράτος Καλαφάτης. «Με αυτή τη σειρά ολοκληρώνεται μια αισθητική αναζήτηση που ξεκίνησε με τις “Αρχέτυπες εικόνες” (1994-1997) και συνεχίστηκε με το “Ημερολόγιο” (1998-2002) και αργότερα με τη συμμετοχή μου στο πρότζεκτ “‘European Eyes on Japan-Japan Today” (2005). Πάντα κοιτάζω είτε αυτό που έρχεται είτε αυτό που αφήνω. Αν υπάρχει ένα στοιχείο που κυκλικά επαναδιαπραγματεύομαι στη δουλειά μου, αυτό είναι το νερό, το υδάτινο στοιχείο».
Φωτογραφίες που, στον αντίποδα κάθε ρεαλιστικής σύμβασης, εγκαλούν την ατελή μας όραση. Περιγράφοντας τις εικόνες του Στράτου Καλαφάτη ο Κριστιάν Κοζόλ, καλλιτεχνικός διευθυντής της γκαλερί VU στο Παρίσι σημειώνει: «Περισσότερο ίσως από τη γοητευτική τους διάσταση, οι λεπτεπίλεπτες μινιατούρες που πάλλονται στο ρυθμό μιας αέναης εξέλιξης, μικρή μουσική φωτός που ενδύεται τα στολίδια μιας προφανούς ομορφιάς, μας καλούν ν’ αμφισβητήσουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Και παράλληλα να σκεφτούμε τις αντιφάσεις στις σχέσεις μας με το πραγματικό και μαζί τη βαθιά ουσία της φωτογραφίας. Δεν πρόκειται λοιπόν ούτε για φωτογραφίες με χρώμα, ούτε για φωτογραφίες σε χρώμα, αλλά μάλλον για χρώματα που έγιναν φωτογραφία», («Ημερολόγιο», Εκδόσεις ΑΓΡΑ, 2004).
Διάρκεια έκθεσης: 2 Ιουλίου – 26 Σεπτεμβρίου 2009.
