Ξημέρωμα στη Σαλονίκη

Φωτιά στα μπατζάκια μας

-->

© Θανάσης Ράπτης / Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης

Ήρθαν ελάχιστοι. Ποδηλάτες, που ούτως ή άλλως συναντιώνται στον Λευκό Πύργο, μοϊκανοί πιτσιρικάδες που ήθελαν σώνει και καλά πορεία, ο πανεπιστημιακός μηντιολόγος Γρηγόρης, κάποιοι skaters/punk-rockers, η Μαρία της μουσειολογίας-θεατρολογίας, η αδάμαστη Βιβιάνα της αντι-υποθαλάσσιας, η Green Attack αυτοπροσώπως, εγώ.... Αυτοί ήταν χονδρικά οι "ενεργοί πολίτες" που συμμετείχαν στη "βουβή διαμαρτυρία για όλα όσα πυρπολεί το κράτος της ανικανότητας και της διαφθοράς", ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα που διακινήθηκε -την τελευταία στιγμή- στο διαδίκτυο (σε blogs, στο facebook και στο twitter). Ίσως η αρχική διατύπωση "Αλληλεγγύη στους πυρόπληκτους χαμουτζήδες" να μην ήταν και ό,τι το καλύτερο, όπως και η επιλογή της ημέρας, μια και πολύς κόσμος είτε δεν είχε επιστρέψει από τις διακοπές, είτε έφευγε στις παραλίες για το τελευταίο week end του καλοκαιριού. Το dress code (μαύρο) σε γενικές γραμμές τηρήθηκε, με εξαίρεση τους παρδαλούς ποδηλάτες.

© Θανάσης Ράπτης / Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης

Δεδομένης της ισχνής προσέλευσης, η εκδήλωση τελικά μετατράπηκε σε δρώμενο. Παίρνοντας ρεύμα από μια καντίνα στήσαμε έναν προτζέκτορα για το video happening “Ελάτε να καούμε κι εμείς...", μια πρωτοβουλία του Θανάση Ράπτη και του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Εκατοντάδες πολύχρωμοι και μάλλον χαλαροί περαστικοί που έκαναν τη βραδινή βόλτα τους στην παραλία δέχθηκαν να πάρουν το βάπτισμα του πυρός. Εμβρόντητοι Βαλκάνιοι, καχύποπτα με τη “φωτιά” παιδάκια, θαλεροί ηλικιωμένοι και χαρωπά ζευγάρια περίμεναν υπομονετικά τη σειρά τους για να τσουρουφλιστούν στις εικονικές φλόγες...

Φάγαμε "βρόμικο", ήπιαμε μπύρες, ανοίξαμε κουβέντα με περίεργους, κατευοδώσαμε ένα γκρουπ Βουλγάρων τουριστών που περίμεναν το πούλμαν τους για τη Σόφια. Δεν πλήξαμε καθόλου.

© Θανάσης Ράπτης / Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης

BLACK AND WHITE

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009 στις 7:00 μ.μ.

ΟΛΟΙ με μαύρα ρούχα στoν Λευκό Πύργο.

Oι ενεργοί πολίτες της Θεσσαλονίκης
σε βουβή διαμαρτυρία
για όλα όσα πυρπολεί το κράτος
της ανικανότητας και της διαφθοράς.

Ρωγμές στον καθρέφτη του οικείου

Διάλογος ελλήνων και ξένων δημιουργών
μέσα από την (αυτο)προσωπογραφία

Λία Ναλμπαντίδου Χωρίς τίτλο

από τη σειρά “Προσωπικό Ημερολόγιο”

Στην ιστορία της φωτογραφικής τέχνης η προσωπογραφία (και η αυτοπροσωπογραφία) παραμένει προνομιακό θέμα αναφοράς. Η αποτύπωση της ανθρώπινης παρουσίας μέσα από τον φωτογραφικό φακό είναι ένας από τους οικείους τρόπους με τους οποίους αναπαριστούμε την κοινωνική πραγματικότητα. Την εποχή της γενικευμένης μηχανικής αναπαραγωγής της εικόνας, η μοντέρνα φωτογραφία χειραφετήθηκε από τον πικτοριαλισμό (την απομίμηση εκφραστικών κωδίκων της ακαδημαϊκής ζωγραφικής). Στις μέρες μας, η μετανεωτερική συνθήκη, υπονομεύοντας κοινούς τόπους και πρακτικές, επιβάλλει όχι μόνο νέους τρόπους αναπαράστασης, αλλά και μια επανεξέταση της ίδιας της έννοιας της αναπαράστασης. Πριμοδοτώντας το αποσπασματικό και το μεταβατικό, καταργώντας τα όρια ανάμεσα σε διαφορετικές καλλιτεχνικές πειθαρχίες, αναδεικνύοντας υβριδικές ταυτότητες και μορφές έκφρασης, σύγχρονοι καλλιτέχνες του φακού συναντώνται με εικαστικούς δημιουργούς που χρησιμοποιούν το φωτογραφικό μέσο.

Ένα καλειδοσκόπιο αυτών των εικονοκλαστικών τάσεων προσφέρει η ομαδική έκθεση «Face to Faces» που φιλοξενείται στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Με θεματικούς άξονες την (αυτο)προσωπογραφία, τον δημιουργό μπροστά και ταυτόχρονα πίσω από τον φακό, το εγώ ως καθρέφτη του άλλου και τον άλλο ως αντικατοπτρισμό του εγώ, παρουσιάζεται μια μεγάλη γκάμα προσεγγίσεων: από το αυτοβιογραφικό ώς το εθνογραφικό οπτικό οδοιπορικό, από τη ναρκισσιστική αυτοσκηνοθεσία ώς την ολική έκλειψη του προσώπου, από την εμμονή στην κοινοτοπία του πραγματικού ώς την ουτοπική κατασκευή.

Jean-Luc Vilmouth

Από τη σειρά “Myself as… “, Πνομ Πενχ, 2004

«Η σημερινή φωτογραφία ξεφεύγει από τους κώδικες ανάγνωσης της μοντέρνας φωτογραφίας: από τότε που οι εικαστικοί καλλιτέχνες ασχολήθηκαν με το μέσο αυτό, κατάφεραν να απελευθερώσουν την τέχνη τους από την έννοια της μνήμης για να εγγραφούν σε μία νέα χρονικότητα και να βιώσουν με αυτόν τον τρόπο την ουτοπία του ολοκληρωτικού έργου. Η έκθεση “Face to Faces” μας επιτρέπει να ανακαλύψουμε τις νέες τάσεις της φωτογραφίας, όπως προέκυψαν από αυτή τη ριζική τομή», γράφει η Isabelle de Montfumat, η γαλλίδα επιμελήτρια του αρχικού κορμού της έκθεσης στον ομότιτλο κατάλογο.

Ελένη Μουζακίτη

Από την ενότητα “body-landscape-urbanism”, 1995-2000

Φιλοδοξώντας να γίνει όχημα ενός διαπολιτισμικού διαλόγου, η έκθεση θα ταξιδέψει για τρία χρόνια στην Ευρώπη, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, ενώ σε κάθε σταθμό της πορείας της εμπλουτίζεται με έργα δημιουργών της χώρας που την φιλοξενεί. Στη Θεσσαλονίκη παρουσιάζονται εκατό φωτογραφικά έργα 26 δημιουργών. Στον αρχικό κορμό περιλαμβάνονται έργα καλλιτεχνών που ζουν ή εργάζονται στη Γαλλία, των Alain Bublex, Nan Goldin, Cécile Hartmann, Hans Hemmert, Suzanne Lafont, Dominik Lejman, Yuki Onodera, Roman Opalka, Orlan, Philippe Ramette, François Rousseau, Yann Toma, Jean-Luc Vilmouth, Kimiko Yoshida. Το ελληνικό τμήμα (που επιμελείται η Αγγελική Γραμματικοπούλου) αντιπροσωπεύουν οι Χριστίνα Δημητριάδη, Γιώργος Κατσάγγελος, Πάνος Κοκκινιάς, Ευαγγελία Κρανιώτη, Ελένη Μαλιγκούρα, Ελένη Μουζακίτη, Μανώλης Μπαμπούσης, Βένια Μπεχράκη, Λία Ναλμπαντίδου, Γιώργος Πρίνος, Παύλος Φυσάκης, Αθηνά Χρόνη.
Η έκθεση εντάσσεται στο παράλληλο πρόγραμμα της 2ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης και θα διαρκέσει έως τις 20 Σεπτεμβρίου.

Philippe Ramette

Contemplation Irrationnelle, 2003

Αλληλεγγύη στον Θοδωρή Ηλιόπουλο

Πορεία συμπαράστασης στον Θοδωρή Ηλιόπουλο
Θεσσαλονίκη 25 Αυγούστου
Καμάρα - Διοικητήριο