ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Να ζεις στα ενδόμυχα ενός όντος ξένου, όχι για να το καταστήσεις πλησιέστερο ή να το γνωρίσεις, αλλά για να παραμείνει ξένο, αλαργινό, ακόμα κι αφανέρωτο, σε σημείο που το όνομά του να το εμπεριέχει ολάκαιρο. Κι έπειτα, μέρα με τη μέρα, ακόμα και στα δύσκολα, να μην είσαι τίποτα άλλο παρά ο παντοτινά ανοιχτός τόπος, το άφθαρτο φως στους κόλπους του οποίου αυτό το μοναδικό ον, αυτό το πράγμα, να παραμένει εκτεθειμένο εσαεί, εντοιχισμένο.
IDÉE DE L’AMOUR
Να ζεις στα ενδόμυχα ενός όντος ξένου, όχι για να το καταστήσεις πλησιέστερο ή να το γνωρίσεις, αλλά για να παραμείνει ξένο, αλαργινό, ακόμα κι αφανέρωτο, σε σημείο που το όνομά του να το εμπεριέχει ολάκαιρο. Κι έπειτα, μέρα με τη μέρα, ακόμα και στα δύσκολα, να μην είσαι τίποτα άλλο παρά ο παντοτινά ανοιχτός τόπος, το άφθαρτο φως στους κόλπους του οποίου αυτό το μοναδικό ον, αυτό το πράγμα, να παραμένει εκτεθειμένο εσαεί, εντοιχισμένο.
IDÉE DE L’AMOUR
Vivre dans l’intimité d’un être étranger, non pour le rendre plus proche ou le connaître, mais pour qu’il demeure étranger, lointain et même inapparent, au point que son nom le contient tout entier. Puis jour après jour, jusque dans la malaise, n’être rien d’autre que le lieu toujours ouvert, la lumière impérissable au sein de laquelle cet être unique, cette chose demeure à jamais exposée, emmurée.
Giorgio Agamben
Idée de la prose
Idée de la prose
No comments:
Post a Comment