Ο Kojève διατύπωσε κάποτε, με τη μορφή προειδοποίησης, μια κριτική της ταυτότητας που πρέπει να μας προβληματίσει: «Να είσαι αυτό που δεν μπορείς ποτέ να γίνεις». Το λάθος όσων αναζητούν μια ταυτότητα είναι ότι θέλουν να γίνουν αυτό που ήδη είναι. Αυτό που απλώς είμαστε δεν είναι ταυτότητα, είναι μια διαρκώς παρούσα πηγαία εμπειρία που ξεγλιστρά συνεχώς μέσα από τα δάχτυλά μας, άρα είναι αυτό που δεν μπορούμε ποτέ να γίνουμε. Και όμως, η κοινωνία στην οποία ζούμε το μόνο που μας δίνει είναι μια ταυτότητα την οποία καταλήγουμε να υιοθετούμε με περισσότερη ή λιγότερη πεποίθηση. Αυτή η ταυτότητα –όπως άλλωστε γνωρίζουμε πολύ καλά– είναι αναγκαστικά τεχνητή, και όσοι θέλουν πραγματικά να γίνουν αυτό που είναι διατρέχουν τον κίνδυνο –όπως συνέβη στον Νίτσε και όπως, αν και σε μικρότερο βαθμό, συμβαίνει σχεδόν σε όλους– να βυθιστούν στην τρέλα. Σοφοί, δηλαδή χωρίς ταυτότητα, είναι εκείνοι που πάντα είναι χωρίς ποτέ να γίνονται: αλλά αυτό ακριβώς είναι που σήμερα οι λεγόμενες πολιτισμένες κοινωνίες θεωρούν ως αλλότριο και το σπρώχνουν στο περιθώριο, όταν δεν επιδιώκουν απλώς να το εξαλείψουν.
Giorgio Agamben, Sull’identità
24 Ιουλίου 2025
No comments:
Post a Comment